Eind juli 1914 werd het ook in Nederland duidelijk dat de oorlogsdreiging toenam. Nadat de Oostenrijkse Aartshertog en troonopvolger Frans Ferdinand in Sarajevo werd doodgeschoten escaleerde de situatie. De regering trof voorbereidingen voor de verdediging van de grenzen. Op 31 juli werd tot algehele mobilisatie besloten. Nederland was het eerste niet-oorlogvoerende land dat deze maatregel nam en zou als enige neutrale staat gedurende de gehele oorlog gemobiliseerd blijven.
Dit feit ging niet aan de familie Koch voorbij. Via Heeroom Johann Baptist Koch jr. enerzijds en schoonfamilie Boks anderzijds. Zo ontving Cornelis van Mil – echtgenoot van Marie Boks (dochter van Gerrit Boks en zus van Johanna Maria Geertruida Boks, de vrouw van Andreas Koch) – bijgaande veldpost (foto met tekst op de achterzijde) van kennis Theo van der Staaij. Waarbij wel duidelijk is dat de grootste vijand voor het Nederlandse leger in de eerste wereldoorlog vooral verveling was en gebrek aan emolumenten.
VLNR 1e Rij: MARIE VAN MIL-BOKS. THEO KOCH, CORNELIS VAN MIL, ANNA KOCH-BOKS, ANDREAS KOCH EN JAN KOCH. VLNR 2e Rij: ANDRE KOCH, MIEP BOKS, GÉ KOCH. VLNR 3e Rij: Huurders van Tante Marie in Apeldoorn.
Heer van Mil en echtgenote,
Zoals u weet ben ik ook ter verdediging van mijn Vaderland opgeroepen en bewaak de kusten van Hillesluis en omstreken. Naar ik hoor heeft de burgemeester van Ridderkerk aan Hendrik Ido Ambacht de oorlog verklaart en is Bolnes en IJsselmonde ook gemobiliseerd. De oorzaak moet zijn dat de eigenheimers van ’t Ambacht die deze aan Ridderkerk geleverd had zeer slecht waren en ze zijn er met spade en houweel op afgestormd om deze tot de grond toe uit te roeien.
De tenten die u hier ziet staan vijf minuten van de zee af en bij een flinke bries is het alsof je met tent en al de lucht in gaat. Behalve de regenbuien die we hier al gehad hebben. Het soldatenleven is nogal variërend en ik ben eerst naar Den Bosch gegaan, vervolgens naar Delft en nu lig ik bij Kijkduin. In Delft had ik nog een kennis, een overste, een aardige knul, kreeg ik veertien dagen proviand van, kon nogal goed met hem opschieten. Daar ik de beroerdste niet ben heb ze uitgezeten en ik gevoelde mij op mijn gemak in mijn hotel en ik werd ook op mijn wenken bediend. Ja, ja, het is hier zo slecht nog niet.
Daar ik weet dat de Juffrouw een verwoede portretten-verzamelaarster is zal ik er nog eentje bijdoen. Groetend, T. van der Staaij. Kamp Kijkduin in Tent No. 15 van de Batterij D van de 4e compagnie.
Toen in november 1918 de Eerste Wereldoorlog ten einde kwam verdwenen de militairen, de kampementen en de kazernes weer uit Nederland. Heel even, tot de beurskrach van oktober 1929, ging het leven weer zijn gewone gangetje.
Lees: JOHANN BAPTIST KOCH JR. De redder van Diest.
FAMILIE KOCH | ROTTERDAM 